ՆՇԱՆԱԿԱԼԻ ԻՐԱԴԱՐՁՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ ԵՐԵՎԱՆԻ ԱՎՏՈՄՈԲԻԼԱՅԻՆ ԳՈՐԾԱՐԱՆԻ ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ

1964 թվականի դեկտեմբերի 31 – Հայկական ԽՍՀ Նախարարների Խորհրդի թիվ 1084 կարգադրությամբ ընդունվեց որոշում “Երեւանում կառուցվող “Ավտոբեռնիչ” գործարանի մասնաշենքերի բազայի վրա 0,8_1 տոննա բեռնատարողությամբ ավտոմեքենա-ֆուրգոնների թողարկման գործարանի կազմակերպման մասին”:

1965 թվականի ընթացքում ստեղծվեց կոլեկտիվի առաջին կորիզը, եւ 66 աշխատողներ ուղարկվեցին սովորելու Ռիգայի եւ Ուլյանովսկի ավտոմոբիլային արտադրության ձեռնարկություններում:

1965 թվականի սեպտեմբերի 10-ին ՀԽՍՀ Նախարարների Խորհրդի թիվ 795 կարգադրությամբ որոշվեց “Կառուցվող ավտոբեռնիչների գործարանը այսուհետեւ անվանել Երեւանի ավտոմոբիլային գործարան, ԵրԱԶ”, որը համահունչ է հայերեն “երազ” բառին:

1966 թվականին ապրիլին թողարկվեցին սեփական ձեռքերով հավաքված առաջին երկու ավտոֆուրգոնները:

1966 թվականին թողարկվեցին առաջին 36 ավտոմեքենաները, սկսվեց աշխատանքային իսկական գործունեությունը:

1966 թվականին շարք են մտնում առաջին արտադրական հզորությունները` տարեկան 400 ավտոֆուրգոնների թողարկման համար:

1968 թվականին արտադրության ծավալը հասցվեց 1000 ավտոֆուրգոնների:

1971 թվականի հունիսին ԵրԱԶ 762-ը մասնակցեց Մոսկվայում կազմակերպված “Առեւտրի եւ հասարակական սննդի ձեռնարկությունների ժամանակակից տեխնիկան” միջազգային ցուցահանդեսին: Պարգեւատրվեց Համամիութենական առեւտրի պալատի պատվավոր դիպլոմով:

1971 թվականի սեպտեմբերին սկսվեց նոր տեսակի, արդիականացված 762Ա ավտոֆուրգոնների թողարկումը:

1971 թվականի դեկտեմբերի 13-ին ԵրԱԶ-ը մասնակցեց ժողովրդական տնտեսության նվաճումների համամիութենական ցուցահանդեսին, եւ 762Ա արդիականացված ավտոֆուրգոնի համար ստացավ Երրորդ կարգի դիպլոմ:

1973 թվականի հոկտեմբերի 19-ին Պետական հանձնաժողովն ընդունեց եւ երաշխավորեց նոր` ԵրԱԶ-3730 ավտոմոբիլների խմբի թողարկման ծրագիրը:

1974-ից 1986 թվականներ. աշխատանքներ են տարվում էլեկտրամեքենայի ստեղծման վրա: Առաջին օրինակներն ուղարկվում են փորձարկման:

1978 թվականի հունվարից մինչեւ 1983 թվականի նոյեմբերը ստեղծվեց “ԵրԱԶ” միավորումը, որի կազմում Երեւանի ավտոմոբիլային գործարանը հաստատվեց որպես գլխամասային ձեռնարկություն:

1980 թվական. “Մոսկվա-80” ամառային օլիմպիադային ԵրԱԶ-ն ուղարկեց իր 10 “ներկայացուցիչներին”:

1980 թվականին յուրացվեց տարեկան 13 հազար հատ ավտոմեքենաների թողարկման արտադրական հզորությունը:

1982 թվական. 100 000-րդ ավտոֆուրգոնի թողարկումը:

1985 թվականին ԵրԱԶ-ը մասնակցեց Մոսկվայի ժողովրդական տնտեսության նվաճումների “Ավտոարդյունաբերություն-85” ցուցահանդեսին եւ նվաճեց բրոնզե մեդալ:

1987 թվականին նվաճվեց տարեկան 16111 հատ ավտոֆուրգոնների թողարկման սահմանագիծը:

1989 թվական. ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՇՐՋԱՓԱԿՈՒՄԸ: Արտադրության անկում: Բայց չնայած բոլոր խոչընդոտներին, գործարանն աշխատում է:

1994 թվական. գործարանի աշխատողների համար ձեռք բերվեց հանգստյան գոտի Ջերմուկի նախկին համամիութենական առողջարանում:

1995 թվական. սեփականաշնորհում: Ստեղծվեց “ԵրԱԶ” բաց բաժնետիրական ընկերությունը, որի բաժնետերերի խորհրդի նախագահ է ընտրվում գործարար եւ բաժնետոմսերի մեծ մասի սեփականատեր Հովսեփ Սեֆերյանը: Գործադիր տնօրեն է նշանակվում Համլետ Հարությունյանը:

2002 թվականի նոյեմբեր. բաժնետերերի պահանջով “ԵրԱԶ” ԲԲԸ-ն սնանկ է ճանաչվում Հայաստանի Հանրապետության Տնտեսական դատարանի կողմից:

2004 թվականի նոյեմբեր. “ԵրԱԶ” ԲԲԸ-ն վաճառվում է աճուրդում: Նախկին “ԵրԱԶ” գործարանի, իսկ այնուհետեւ “ԵրԱԶ” ԲԲԸ-ի նոր սեփականատեր է դառնում “Միկ Մետալը”: